Dziennik refleksji z edukacji społeczno-przyrodniczej

 Dzisiaj spędziliśmy aktywnie czas. Poznaliśmy nowe gatunki roślin, ale też i nazwy tych znanych, bo zawsze coś umknie naszej pamięci, a warto odświeżać wiedzę. A poniżej mamy żabę brunatną głównie bytują w środowisku lądowym, żywią się owadami uznawanymi przez ludzi jako szkodniki. Później spędziliśmy czas pod namiotami, mogliśmy szczegółowo obejrzeć okazy, które złowiliśmy. Tutaj mamy przykład  ślimaka  słodkowodnego z rodziny zatoczkowatych . Występuje w wodach różnego typu, bogatych w roślinność, ale preferuje zbiorniki z wodą stojącą lub wolno płynącą .  Spotykany jest także w zbiornikach okresowo wysychających. W Polsce  jest szeroko rozprzestrzeniony i pospolity.   Nartnik duży  jest to gatunek półwodnego pluskwiaka z rodziny nartnikowatych. Jego nazwa wzięła się prawdopodobnie od nart, ponieważ suwa się po powierzchni wody jak narty po śniegu. Wzięty do ręki potrafi boleśnie ukąsić.  Jego ciało pokrywają od spodu gęste, srebrzyste włoski, natłuszczane przez specjalną wydzielinę

  Z latami zwiększa się liczba ludzi, a za czym idzie również i żywności. Ludzie zaczęli szukać alternatywnych źródeł żywności zarówno tańszych w produkcji. Warto pamiętać, że obszar na którym będziemy mogli hodować zwierzęta i uprawiać rośliny ulegnie w przyszłości zmniejszeniu na rzecz terenów zamieszkałych przez ludzi. Można powiedzieć, że ograniczona nie tylko będzie hodowla, ale i uprawa roślin. Na świecie mamy dużo gatunków owadów, które są jadalne, zawierają składniki odżywcze. Hodowla owadów jest korzystniejsza i bardziej ekologiczna niż tradycyjnych zwierząt hodowlanych, bo wymaga mniejszego zużycia wody i wytwarzania mniejszej emisji gazów cieplarnianych. Sam rozwój owadów jest szybki i hodowla nie zajmuje dużej powierzchni. A w dodatku tańsze w wyżywieniu, co jest dodatkowym plusem.  Do celów konsumpcyjnych hoduje się chrząszcze, gąsienice, pszczoły, mrówki, świerszcze, koniki polne, a rzadziej termity. Zawartość białka zależy od gatunku, paszy karmioną owady, stadium rozwoj

  W tym tygodniu zajmowaliśmy się wyjątkową rośliną . Dzięgiel litwor  ( arcydzięgiel litwor )  jest to gatunek rośliny z rodziny selerowatych.  Roślina ma wiele nazw zwyczajowych i ludowych: angelika, dzięgiel lekarski, dzięgiel wielki, anielskie ziele, archangielski korzeń, anielski korzeń. Lubi tereny bardziej górzyste , wilgotne tereny, a okolice Olsztyna są idealnym terenem na wzrost i rozwój tej rośliny. Dzięgiel osiąga nawet 2,5 metra wysokości. Łodyga rośliny ma grubą. bruzdowaną, rozgałęzioną oraz pustą w środku w międzywęźlach. Kłącza i korzenie są wewnątrz białe, gąbczaste. Liście są nierówne, ciemnozielone, a od spodu sinozielone. Kwiaty zaś drobne, zebrane w duże, kuliste baldachy, a kolor ich jest zielonkawo-żółty lub zielonkawo-białe u gatunków nadbrzeżnych. Obszar występowania W Polsce występują dwa podgatunki: * Dzięgiel litwor typowy występuje w górach, poza nimi uprawiany i dziczejący. * Dzięgiel litwor nadbrzeżny występuje w pasie nadmorskim i wzdłuż brzegów rzek